Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej

Budowla wzniesiona w uproszczonym stylu neogotyckim powstała w 1869 roku z fundacji Karola Ballestrema, a jej budowniczym był mistrz murarski Wachtel z Gliwic. Równolegle z budową kościoła wzniesiono plebanię. Opiekę duszpasterską sprawowali nad rudzianami jezuici sprowadzeni przez Ballestrema z Prowincji Polskiej (większość mieszkańców posługiwała się językiem polskim). W 1890 roku kościół rozbudowano. W prezbiterium zachowały się witraże o dekoracjach roślinno-geometrycznych. W medalionach wyobrażono patronów i herby najbliższych członków rodziny fundatora. Niestety, większość oryginalnego wyposażenia kościoła nie dotrwała do naszych czasów. W latach 1988–1991 podczas remontu kościoła odbudowano neogotycki ołtarz. Umieszczono w nim pochodzący z oryginalnego ołtarza piękny obraz Matki Bożej Różańcowej. W miejscu dawnych bocznych ołtarzy zawieszono dwa obrazy: współczesny – Najświętszego Serca Pana Jezusa, oraz, pochodzący z dawnego ołtarza głównego – św. Barbary. Nad bocznym wejściem do kościoła umieszczono kartusz z herbem Ballestremów.