Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Kościół zbudowany został w 1935 roku według projektu architekta Jana Affy w stylu modernistycznym z elementami renesansowymi. W centralnej części znajduje się wieża mieszcząca w przyziemiu przedsionek główny. Prezbiterium i nawa przykryte są sklepieniem kolebkowym. Wewnątrz trzy nawy wydzielają proste, murowane filary na rzucie kwadratu podtrzymujące chóry boczne. Na całej szerokości korpusu zlokalizowano murowany chór muzyczny, spoczywający na czterech słupach. Ściany nawy i prezbiterium wieńczy prosty gzyms. Budowla posiada elewacje tynkową z bardzo skromnym detalem architektonicznym w formie cokołu obłożonego kamieniem i ozdobnym gzymsem.

W prezbiterium znajduje się sześciometrowa figura Pana Jezusa wskazującego na swoje Serce. W ołtarzach bocznych umieszczone są obrazy malowane na desce, w lewym – przedstawienie Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, a w prawym – św. Józefa. Na uwagę zasługują stacje Drogi Krzyżowej autorstwa Adama Bunscha oraz rzeźby licznych świętych usytuowane wzdłuż nawy głównej.